PUBLIKACJE I PORADY

Długo wyczekiwany zarówno przez frankowiczów jak i banki wyrok TSUE w sprawie C-520/21  nie pozostawia wątpliwości. TSUE po raz kolejny w sposób zdecydowany stanął po stronie frankowiczów. Jak wskazał TSUE, prawo Unii Europejskiej stoi na przeszkodzie temu, aby w przypadku uznania umowy kredytu hipotecznego zawierającej nieuczciwe warunki za nieważną  banki

TSUE: „Powództwo wniesione w celu stwierdzenia nieuczciwego charakteru postanowienia nie może podlegać żadnemu terminowi przedawnienia.” Ważne orzeczenie TSUE w sprawie kredytów frankowych. Czy okoliczność, że kredytobiorca dokonał całkowitej spłaty kredytu stoi na przeszkodzie unieważnieniu nieuczciwej umowy i odzyskaniu nadpłaconych kwot ? Otóż – jak wynika ze stanowiska TSUE – całkowita

Ten na pierwszy rzut oka dość niezwykły pogląd może okazać się bardzo użyteczny w sprawach kredytów denominowanych, jak przykładowo umowy Własny Kąt Hipoteczny i Kredyt Hipoteczny MIX w CHF, zawieranych przez PKO BP S.A. W tego typu sprawach banki argumentują, że udzielony kredyt był w istocie kredytem walutowym, który jedynie

Postanowienia umowy kredytowej dające bankowi prawo do swobodnego ustalania kursów służących przeliczeniom walutowym są sprzeczne z naturą stosunku zobowiązaniowego - uznał Sąd Najwyższy w uchwale podjętej w dniu 28 kwietnia 2022r. (sygn. III CZP 40/22). Dodajmy, iż jest to wadliwość z którą przepisy kodeksu cywilnego wiążą nieważność dotkniętej nią czynności.

Uzyskaj pomoc w sprawie frankowej Sprawdź co daje unieważnienie umowy kredytu frankowego Przypomnijmy, że w styczniu tego roku  Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego wystąpiła z wnioskiem do całej Izby Cywilnej SN o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych dotyczących tematyki kredytów frankowych (sygn. III CZP 11/21). Chodzi o sześć pytań dotyczących m.in. następujących zagadnień:

Najprościej rzecz ujmując, w przypadku unieważnienia umowy, uważa się ją za nigdy niezawartą. W związku z tym zobowiązanie kredytobiorcy z tytułu umowy kredytu ulega „wyzerowaniu”, zaś strony zobowiązane są zwrócić sobie wszystko, co sobie nawzajem świadczyły. W konsekwencji powstają dwa roszczenia: roszczenie Banku o zwrot tego, co faktycznie wypłacił kredytobiorcy